Κύριλλος ἀνύμνησεν ὁ Ῥόδου πόθῳ,
Σίλβεστρον τὸν Πρόεδρον Ἀλεξανδρείας.
Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας μεταξύ των ετών 1565/69 και 1590. Καταγόταν από την Κρήτη και εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας μεταξύ των ετών 1565 και 1569[α]. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχείας του, η κατάσταση της Εκκλησίας και των χριστιανών στην Αίγυπτο ήταν δύσκολη.
Μετά την ήττα του τουρκικού στόλου στη Ναύπακτο από τις συμμαχικές δυνάμεις της Βενετίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας το 1571, αντι-χριστιανικά πογκρόμ ξέσπασαν στην Αίγυπτο.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ενέτεινε την προσηλυτική της δραστηριότητα, διαδίδοντας διάφορα κείμενα, δημιουργώντας καθολικά σχολεία και προσπαθώντας να πείσει τους Ορθοδόξους να αποδεχτούν το Γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίο ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Β΄ και ο Σίλβεστρος ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας είχαν απορρίψει κατηγορηματικά.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Άγιος Σίλβεστρος στρατολόγησε έναν νεαρό επιστήμονα από την Κρήτη, τον Μελέτιο Πηγά, για να υπηρετήσει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Αυτός είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας και τον συνάντησε το 1574 στα Ιεροσόλυμα. Ο Άγιος Σίλβεστρος τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο και τον όρισε διάδοχό του στον θρόνο της Αλεξάνδρειας.
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχείας του, δύο ρωσικές πρεσβείες επισκέφτηκαν την Αίγυπτο, παρέχοντας δωρεές στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ὁσίων τὸν βίον, δι᾿ ἀσκήσεως ἔζησας, καὶ Ἀλεξανδρείας τὸν θρόνον, ἀρεταῖς σου ἐκόσμησας· ἐστήριξας Κυρίου τὸν λαόν, ἐν θλίψεως ἡμέραις πονηραῖς, Μωϋσῆς καθάπερ ἄλλος αὐτοῦ προστάς, θεόφρον Σίλβεστρε
Πάτερ. Ὅθεν ζωῆς τὸ δώρημα λαβών, ὡς ἄξιος τῆς κλήσεως, πρέσβευε ὑπὲρ πάντων ἐκτενῶς, τῶν εὐφημούντων σε.
Ἕτερον. ῏Ηχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Θεῷ ἐκ νεότητος, ἀκολουθήσας πιστῶς, σαρκὸς τῇ ἀσκήσει σου, κατανικήσας ὁρμάς, τοῦ Μάρκου διάδοχος, ἄξιος ἀνεφάνης, καὶ καλῇ ποιμασίᾳ, Σίλβεστρε ἀνεδείχθης, τῆς ζωῆς κληρονόμος· ἡμῶν οὖν ταῖς σαῖς πρεσβείαις, Πάτερ προστάτευε.
Ἕτερον, ψαλλόμενον ἐν τῇ σεβασμίᾳ τῆς Ἀγκαράθου Μονῇ.
Ἦχος αʹ. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Παρθένου Ὀρφανῆς σε, υἱὸν τὸν κατὰ χάριν, καὶ τὸν τῆς Μονῆς Ἀγκαράθου, θεόπνουν καθηγέτην, τὸν ἔργοις τῆς πίστεως Θεοῦ,
ἐκφήναντα τὴν δόξαν ἐπὶ γῆς, καὶ ἐν θρόνῳ τῷ τοῦ Μάρκου ταῖς ἀρεταῖς, ἐμπρέψαντα ὑπὲρ λόγον, Σίλβεστρε Πάτερ Ὅσιε πιστοί, ὕμνοις τιμῶμεν κράζοντες· Δίδου τῆς προστασίας σου ἡμῖν, χάριν τὴν ἄφθονον.
Ἕτερον, ψαλλόμενον ἐν Ῥόδῳ, ἔνθα ὁ Ἅγιος ἐκοιμήθη καί ἐτάφη.
Ἦχος γʹ. Θείας πίστεως.
Βίον ἔνθεον, ἐπιτελέσας, καὶ ὡς Ἄγγελος, Ἀλεξανδρείας, γνωρισθεὶς ἐν τῇ καθέδρᾳ μακάριε, καλῷ ἐν γήρᾳ ἐν Ῥόδῳ γενόμενος, πρὸς Παραδείσου μετέβης τὴν εὔκλειαν. Ὅθεν Σίλβεστρε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου