Αγία Χροδοάρα της Σουαβίας. Ημέρα Μνήμης: 23 Οκτωβρίου.

Αγία Χροδοάρα της Σουαβίας. Ημέρα Μνήμης: 23 Οκτωβρίου.

Η Αγία Χροδοάρα ήταν ευγενής από την δυναστεία των Μεροβίγγειων και παραδοσιακά ιδρύτρια της Μονής του Αμαί, η οποία βρίσκεται στη Βαλλονία του Βελγίου.

Η Χροδοάρα πιστεύεται ότι γεννήθηκε γύρω στο έτος 560 στη Σουαβία. Πιθανότατα ήταν παντρεμένη με τον Μποντεγίζελ-Μπόμπο, γιο του Μαμμολίνου της Σουασόν. Έμεινε χήρα γύρω στο 589, μετά τον θάνατο του συζύγου της μετακόμισε στο Αμαί και αφιέρωσε τον πλούτο και τον χρόνο της στην εκκλησία και σε έργα φιλανθρωπίας. Πέθανε κάποια στιγμή πριν από το έτος 634 και θάφτηκε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Αμαί. Η εκκλησία ονομάζεται τώρα «Άγιος Γεώργιος και Αγία Όντα». 

Εικάζεται ότι η Χροδοάρα ήταν η μητέρα του Αγίου Αρνούλφου Επισκόπου Μετς (τιμάται 18 Ιουλίου) και πιθανόν να ήταν γιαγιά είτε του Ουγκοβέρτου είτε της συζύγου του Αγίας Ιρμίνας του Έρεν (τιμάται 24 Δεκεμβρίου), και επομένως προγιαγιά της Πλεκτρούδης, συζύγου του Πεπίνου του Χέρσταλ μαγιορδόμου της Αυστρασίας, αλλά τα στοιχεία είναι πολύ λίγα για να μπορούμε να έχουμε ένα τελικό συμπέρασμα.

Η σαρκιφάγος της Αγίας Χροδοάρας

Το 1977, η λάρνακα της Αγίας ανακαλύφθηκε κάτω από το ιερό της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Όντα. Στο κάλυμμα απεικονίζεται ως ηγουμένη που κρατάει ένα ραβδί. Ωστόσο, αν και ήταν προστάτιδα και ευεργέτιδα της μονής, προφανώς δεν ήταν ηγουμένη.

Σε έναν αρχαίο βίο του Αγίου Μαξιμίνου Επισκόπου Τριρ (τιμάται 29 Μαΐου), αναφέρεται μια ευλαβής γυναίκα με το όνομα Χροδοάρα η οποία προσευχόταν στον τάφο του Αγίου να θεραπεύσει την παράλυση του ποδιού της. Μερικοί ερευνητές ισχυρίζονται ότι είναι η Αγία Χροδοάρα και αυτό δικαιολογεί την εικόνα της στο κάλυμμα της σαρκοφάγου που την απεικονίζει να κρατά ένα ραβδί το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα μπαστούνι.

Την ανακομιδή των λειψάνων της έκανε ο Άγιος Ουμβέρτος Επίσκοπος Λιέγης (τιμάται 3 Νοεμβρίου), λέγεται ότι όταν άνοιξε τον τάφο της, αναφέρθηκαν πολλά θαύματα και από τον τάφο αναδυόταν ένα «γλυκό άρωμα».

Η αγιοκατάταξή της έλαβε χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 730 από τον Επίσκοπο Λιέγης Άγιο Φλοριβέρτο (τιμάται 27 Απριλίου).