Οσία Γερόντισσα Κασσιανή των Καλλιανών Κορινθίας. Ημέρα Μνήμης: 1 Φεβρουαρίου

Οσία Γερόντισσα Κασσιανή των Καλλιανών. Κορινθίας. Ημέρα Μνήμης: 1 Φεβρουαρίου.

Δύο περιστατικά ἀπό τήν ζωή τῆς Ὁσίας Γερόντισσας Κασσιανῆς τῶν Καλλιανῶν Κορινθίας (+1986):

«Οἱ οἰκονομικές δυνατότητες τῆς Οσίας Γερόντισσας Κασσιανῆς τῶν Καλλιάνων Κορινθίας ἦταν πολύ περιορισμένες. Ἤθελε νά κάνη κάποια ἔργα, ἀλλά ἀδυνατοῦσε. Ἔτσι, προσευχήθηκε, σκέφθηκε καί ἀποφάσισε νά ἀγοράση ἕνα ἄλογο μέ τή βοήθεια τοῦ ὁποίου θά ἐπισκεπτόταν στά γύρω χωριά τίς εὐσεβεῖς οἰκογένειες καί θά ζητοῦσε τή συνδρομή τους στά ἔργα τῆς Ἁγ. Παρασκευῆς. Τό πραγματοποίησε καί μετά τό τέλος τῆς καθημερινῆς πρωϊνῆς Ἀκολουθίας πήγαινε σέ αὐτά τά χωριά καί εὕρισκε ἀνταπόκρισι ἀπ᾽ τούς πιστούς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι τῆς προσέφεραν διάφορα ὑλικά ἀγαθά καί κάποια χρήματα.

Ἄξιο θαυμασμοῦ εἶναι τό γεγονός, ὅτι τό ἄλογο μέ τίς εὐχές τῆς Γερόντισσας σταματοῦσε στά φιλάνθρωπα σπίτια καί δέν προχωροῦσε ἄν ἡ Κασσιανή δέν ἔπαιρνε βοήθεια. Τά μή φιλάνθρωπα σπίτια τά προσπερνοῦσε. Ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς της εἶχε ἐπηρεάσει καί τό ἄλογο, τό ὁποῖο κατηύθυνε ἡ Θεία Χάρι. Ἔτσι, θεάρεστα κτίσθηκε τό Ἡσυχαστήριο, τοῦ ὁποίου κτιτόρισσα λογίζεται ἡ Γερόντισσα Κασσιανή»(ΓΚ, 24).

* * *

«Μιά ὁμάδα εἰσβολέων στρατιωτῶν μέ βαρύ ἐξοπλισμό μέ ἐντολή ἀξιωματικοῦ πῆγε στό Ἡσυχαστήριο καί ἅρπαξε βίαια τήν Ὁσία Γερόντισσα Κασσιανή τῶν Καλλιάνων Κορινθίας, γιά νά τή μεταφέρη σ᾽ ἕνα χωράφι ἔξω ἀπ᾽ τούς Καλλιανούς, ὅπου εἶχε σταματήσει μιά δική τους φάλαγγα. Ἔδεσαν μέ σχοινί τή Γερόντισσα Κασσιανή ἀπ᾽ τό λαιμό καί τήν κρέμασαν σέ μιά ἀγριοαχλαδιά. Ἤθελαν νά τήν πνίξουν. Τήν ἄφησαν καί ἔφυγαν.

Μετά ἀπό κάμποση ὥρα ἐπανῆλθαν, ἀλλά βρῆκαν τήν Κασσιανή ζωντανή χωρίς τό σχοινί στό λαιμό της. Ὑπέθεσαν ὅτι κάποιος χωρικός τήν ξεκρέμασε, γι᾽ αὐτό καί ἐπανέλαβαν τό κρέμασμα γιά δεύτερη καί τρίτη φορά. Καί τίς δύο, ὅμως, φορές αὐτή βρισκόταν χωρίς σχοινί στό λαιμό καί ζωντανή, λουσμένη ἀπό ἀρρητο φῶς. Τότε ἀγριεμένοι, ἀλλά καί ἀποροῦντες καί φοβισμένοι, τήν ἄφησαν ἐλεύθερη, καί ἄπρακτοι ξεκίνησαν νά φύγουν. Ἡ Κασσιανή ρώτησε τότε τόν διερμηνέα πρός τά ποῦ θά πᾶνε καί ἐκεῖνος τῆς ἀπάντησε, ὅτι θά ἐπέστρεφαν στή βάσι τους, στήν Κόρινθο. Ἡ Κασσιανή ἄφοβα μέ τό προορατικό της χάρισμα εἶπε:

—Γιά νά δοῦμε, θά φθάσουν;

Πράγματι, δέν ἔφθασαν ποτέ στή βάσι τους. Λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα ἀπό ἐκεῖ οἱ ἔνοπλοι Ἕλληνες στρατιῶτες εἶχαν βάλει νάρκες μέσα στό δημόσιο χωματόδρομο καί τά αὐτοκίνητα τῶν βαρβάρων εἰσβολέων ἀνατινάχθηκαν στόν ἀέρα.

Ἡ Γερόντισσα Κασσιανή ἐπέστρεψε ἀβλαβής στό Ἡσυχαστήριό της καί ὅταν τήν ρώτησαν πῶς γλύτωσε ἀπ᾽ τό ἄγριο ξυλοδαρμό καί τήν κρεμάλα ἀπάντησε:

—Εἶχα τήν Μαυρομάτα μου δίπλα μου, ἐννοῶντας τήν Ἁγ. Παρασκευή!»(ΓΚ, 26).

https://agiosioannisdamaskinos.blogspot.com/