Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Δαιμονοκαταλύτης. Ήμέρα Μνήμης: 11 Όκτωβρίου.

Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Δαιμονοκαταλύτης. Ήμέρα Μνήμης: 11 Όκτωβρίου.

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Τραπεζοῦντα καὶ μόνασε στὴ Μονὴ τοῦ ἁγίου Φωκᾶ τοῦ Διάπλου, στὴν ὁποία ἐπίσης διετέλεσε ἡγούμενος, ἐπὶ ἀρχιερατείας τοῦ Τραπεζούντος Νικηφόρου. Ἦταν ἐνάρετος, εὐσεβὴς καὶ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ χάρισμα νὰ βγάζει πονηρὰ πνεύματα, ἀπὸ τὸ ὁποῖο πῆρε καὶ τὴν ἐπωνυμία Δαιμονοκαταλύτης.

Ἡ φήμη τῶν θαυμάτων του διαδόθηκε μέχρι τὸ Βυζάντιο, ὅπου προσκλήθηκε ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Θεόφιλο (829-842) γιὰ νὰ θεραπεύσει τὴν δαιμονισμένη κόρη του. Γιὰ τὴ σοφία του καὶ τὰ περιβόητα θαύματά του, ἀνέβηκε στὸν μητροπολιτικὸ θρόνο τῆς Τραπεζοῦντας.

Χειροτονήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Μεθόδιο (843-847) καὶ πῆγε στὴν Τραπεζοῦντα μὲ πολλὲς τιμές. Ὅταν ἔφτασε ἐκεῖ, ἐγκαταστάθηκε στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Φωκᾶ, ὅπου ἔμενε συνεχῶς. Δυὸ φορὲς τὴν ἑβδομάδα, Σάββατο καὶ Κυριακή, πήγαινε στὸν μητροπολιτικὸ ναὸ τῆς Χρυσοκεφάλου, γιὰ νὰ διδάξει στὸ λαό.

Ἔζησε ζωὴ θεάρεστη καὶ πέθανε εἰρηνικὰ στὰ μέσα του 9ου αἰώνα. Τὸν ἔθαψαν στὴ Μονὴ τοῦ ἁγίου Φωκᾶ, ποὺ πῆρε ἀργότερα τὸ ὄνομά του, δηλαδὴ Ἀθανασίου τοῦ Δαιμονοκαταλύτου.