To 1611 μια επιτροπή ρωμαιοκαθολικών κληρικών επισκέπτεται το ελληνόφωνο χωριό Στερνατία του του Σαλέντο.

To 1611 μια επιτροπή ρωμαιοκαθολικών κληρικών επισκέπτεται το ελληνόφωνο χωριό Στερνατία του Σαλέντο. Καταγράφουν: "Πήγαμε στη χώρα της Στερνατίας της οποίας η ενορία είναι Ελληνική και οι κάτοικοι είναι Έλληνες". Λίγα όμως χρόνια αργότερα τα πράγματα αλλάζουν. Γράφει ο λατίνος πλέον ιερέας: "H ενορία της Στερνατίας ακολούθησε το ελληνικό τυπικό έως τον Ιανουάριο του 1622. Από τότε άρχισε να εισάγεται το λατινικό τυπικό και ως σήμερα είχαμε τρείς πρωθιερείς του λατινικού τυπικού... και τρίτος είμαι εγώ Δον Αντώνιος Ντε Κωσταντίνης..."

Στην ποιμαντορική επίσκεψη του 1637, οι λατίνοι ιερείς κατακλύζουν το ελληνόφωνο χωριό! Έχουμε επτά ιερείς, ένα διάκονο και 45 κατώτερους κληρικούς! Όταν όμως τους εξέτασαν γύρο από την λατινική γλώσσα και τυπικό, οι απαντήσεις ήταν απογοητευτικές για τους παπικούς απεσταλμένους: "Διαβάζει με δυσκολία (τα λατινικά), δεν μπορεί να μεταφράσει..." Αχ Ρωμιοσύνη της Νότιας Ιταλίας! Πόσα πέρασες! Πόσα άντεξες! Πως έσβησες σιγά σιγά...