Ο Γέρων Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης που εκοιμήθη πρόσφατα είχε 23 χρόνια άρρωστος. Όχι κατά συνηθισμένο τρόπο, αλλά, όπως ανθρωπίνως θα λέγαμε, ούτε ζωντανός (με την έννοια ότι δεν επικοινωνούσε καθόλου) αλλά ούτε και νεκρός.
Η βουλή του Θεού και οι φροντίδες των μοναζουσών στην Ορμύλια όπου βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια του έδωσαν αυτή την παράταση ζωής, που σίγουρα αποτελεί μια ιατρική εξαίρεση. Είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τότε που τον είδα στη μονή για ένα επεισόδιο πνευμονίας: σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να προβλέψω την μακρά αυτή επιβίωση. Κάποια πράγματα δεν επιδέχονται επιστημονικές εξηγήσεις.
Κι αν μας έρθει ο λογισμός να αναζητήσουμε το ‘γιατί’ και το νόημα μιας τέτοιας ‘εμπειρίας’, ας ανατρέξουμε στο παρακάτω σύντομο κείμενο:
«Ὁ Ἰωσήφ περίμενε 13 χρόνια.
Ὁ Δαυΐδ περίμενε 15 χρόνια.
Ὁ Άβραάμ περίμενε 25 χρόνια.
Ὁ Μωυσής περίμενε 40 χρόνια.
Ὁ Χριστός περίμενε 30 χρόνια.
Ἄν ὁ Θεός σέ κάνη νά περιμένης, ἔχεις πολύ καλή συντροφιά!
Αὐτό πού γίνεσαι ἐνώ περιμένεις εἶναι ἴσως ἐξίσου σημαντικό μέ αὐτό πού περιμένεις.
Καί νά θυμάσαι ὅτι τό timing τοῦ Θεοῦ εἶναι τέλειο».
Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2019/05/timing.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου