Άγιος Ιερομάρτυρας Γρηγόριος, επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας, ο Φωτιστής. Ημέρα Μνήμης: 30 Σεπτεμβρίου.
Εἰδὼς τό, Γρηγορεῖτε, τοῦ Θεοῦ Λόγου,
Θεοῦ καλοῦντος, γρηγορῶν ὤφθης Πάτερ,
Ἀρμενίης μεγάλης θάνε Γρηγόριος τριακοστή.
Ο ιερομάρτυς Γρηγόριος έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ήταν Πάρθος κατά την εθνικότητα, γιός του Ανάκ και συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ. Συλληφθείς ο Άγιος, ως χριστιανός, από το βασιλιά Τιριδάτη, υπέστη πολλές τιμωρίες και βασανιστήρια. Αργότερα δε ο Τιριδάτης έμαθε ότι ο Γρηγόριος ήταν και γιός του Ανάκ του Πάρθου, που είχε δολοφονήσει τον πατέρα του, το βασιλιά Κουσαρώ. Μετά από την πληροφορία αυτή, ο Τιριδάτης έδεσε χειροπόδαρα τον Άγιο και τον έριξε σ’ έναν βαθύ λάκκο, στην πόλη Αρταξά. Ο λάκκος δε εκείνος ήταν γεμάτος άγρια θηρία και δηλητηριώδη ερπετά.
Εκεί λοιπόν, στον λάκκο εκείνο, ο άγιος Γρηγόριος πέρασε δεκαπέντε ολόκληρα έτη, τρεφόμενος με λίγο ψωμί, που του πήγαινε κρυφά μια ευσεβής χήρα γυναίκα.
Εἰδὼς τό, Γρηγορεῖτε, τοῦ Θεοῦ Λόγου,
Θεοῦ καλοῦντος, γρηγορῶν ὤφθης Πάτερ,
Ἀρμενίης μεγάλης θάνε Γρηγόριος τριακοστή.
Ο ιερομάρτυς Γρηγόριος έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ήταν Πάρθος κατά την εθνικότητα, γιός του Ανάκ και συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ. Συλληφθείς ο Άγιος, ως χριστιανός, από το βασιλιά Τιριδάτη, υπέστη πολλές τιμωρίες και βασανιστήρια. Αργότερα δε ο Τιριδάτης έμαθε ότι ο Γρηγόριος ήταν και γιός του Ανάκ του Πάρθου, που είχε δολοφονήσει τον πατέρα του, το βασιλιά Κουσαρώ. Μετά από την πληροφορία αυτή, ο Τιριδάτης έδεσε χειροπόδαρα τον Άγιο και τον έριξε σ’ έναν βαθύ λάκκο, στην πόλη Αρταξά. Ο λάκκος δε εκείνος ήταν γεμάτος άγρια θηρία και δηλητηριώδη ερπετά.
Εκεί λοιπόν, στον λάκκο εκείνο, ο άγιος Γρηγόριος πέρασε δεκαπέντε ολόκληρα έτη, τρεφόμενος με λίγο ψωμί, που του πήγαινε κρυφά μια ευσεβής χήρα γυναίκα.
Συνέβη δε τότε ο βασιλιάς Τιριδάτης να παραφρονήσει· και μάλιστα τόσο πολύ, που κατέτρωγε τις σάρκες του κι έβοσκε στα όρη μαζί με τους χοίρους. Τότε λοιπόν η αδελφή του Τιριδάτη, η Κουσαροδούκτα, είδε ένα όνειρο και άκουσε μια φωνή, που της είπε το έξης: «Όσον καιρό βρίσκεται μέσα στο λάκκο ο Γρηγόριος και δεν τον βγάζετε από εκεί, ο Τιριδάτης δεν πρόκειται να γίνει καλά».
Οι άρχοντες έβγαλαν τον άγιο Γρηγόριο από το λάκκο - σημειωτέον ότι ο Άγιος δεν είχε πάθει ούτε την παραμικρή βλάβη, όντας επί δεκαπέντε έτη ανάμεσα στα σαρκοβόρα θηρία και στα δηλητηριώδη ερπετά - και τον προσκύνησαν. Ο δε άγιος θεράπευσε τον Τιριδάτη και ακολούθως εβάπτισε και αυτόν και τους άρχοντες και πλήθος λαού.
Ο άγιος Γρηγόριος, διακρινόμενος για τις αρετές του και τη θερμουργό πίστη του στο Χριστό, χειροτονήθηκε επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας και, αφού διέδωσε το φως της διδασκαλίας του Χριστού στους Αρμενίους και ίδρυσε την Εκκλησία της χώρας εκείνης, καθώς επίσης και άλλων χωρών, εξεδήμησε εν ειρήνη προς Κύριον στις 30 Σεπτεμβρίου του έτους 325 μ.Χ.
Ο άγιος Γρηγόριος επονομάζεται από τους Αρμένιους Αουσάβοριτς, ήτοι Φωτιστής, διότι τους οδήγησε στην πίστη του Χριστού και βάπτισε πολλές χιλιάδες απ’ αυτούς. Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, ο θείος Γρηγόριος βάπτισε στον Ευφράτη ποταμό τον Τιριδάτη και πολλούς Αρμενίους, Ασσυρίους και Πέρσες, συνολικά υπέρ τα τέσσερα εκατομμύρια. Όταν δε ο Άγιος επρόκειτο να αναχωρήσει στην έρημο, χάριν ησυχίας, χειροτόνησε τρεις επισκόπους σε αντικατάστασή του, ήτοι τον Ολβιανό, τον Ευθάλιο και τον Βάσσο. Στις άλλες χώρες και έθνη κατέστησε αυτός ο ίδιος τετρακοσίους και πλέον επισκόπους.
Ο άγιος Γρηγόριος, ο επίσκοπος και φωτιστής της Αρμενίας, έχτισε τρεις ιερούς Ναούς προς τιμήν της αγίας μάρτυρος Γαϊανής και των άλλων παρθένων. Και βέβαια από τότε και εξής χτίστηκαν και πολλοί άλλοι τέτοιοι Ναοί σε διάφορα μέρη της Αρμενίας.
Η Κάρα και η αριστερά χειρα τουΑγίου βρίσκονται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στό Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν Αρμενίας.Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναγίας Σπηλιανής Νυσίρου.
Το μοναστήρι του Khor Virap βρίσκεται στα σύνορα Τουρκίας-Αρμενίας. Στην αρχαία πρωτεύουσα της Αρμενίας Αρτασάτ χτίστηκε τον 4ο αιώνα μία από τις πιο παλιές εκκλησίες της Αρμενίας. Όπως είδαμε στον βίο του Αγίου σε αυτόν τον τόπο φυλακίστηκε. Από το μοναστήρι έχει κανείς μία υπέροχη θέα του Όρους Αραράτ, όπου βρέθηκε - συμφωνα με αρχαιολογικές μαρτυρίες - η κιβωτός του Νωε.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τὴ γεωργία, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθεῖς μαρτυρίου τοὶς στίγμασιν, ἱεραρχία Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Γρηγόριε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὸν εὐκλεῆ καὶ Ἱεράρχην ἅπαντες, ὡς ἀθλητὴν τῆς ἀληθείας σήμερον, οἱ πιστοὶ θείοις ἐν ἄσμασι, καὶ ὑμνῳδίαις εὐφημήσωμεν, τὸν γρήγορον Γρηγόριον ποιμένα καὶ διδάσκαλον, τὸν ἔκλαμπρον φωστῆρα καὶ ὑπέρμαχον· Χριστῷ γὰρ πρεσβεύει τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς.
Κάθισμα
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Βλέμμα γρήγορον τῆς διανοίας, Μάρτυς ἔνδοξε προκεκτημένος, ὁμωνύμως καὶ καταλλήλως διέπρεψας, ὑπὲρ Χριστοῦ τῇ ἀθλήσει στρεβλούμενος, ἐν προσευχαῖς ἀνενδότως ἠγρύπνησες ὅθεν εἴληφας, ἱεραρχικῶς δι' αἵματος, βραβεῖον κατ' ἄμφω παμμάκαρ Γρηγόριε.
Ὁ Οἶκος
Τοῦτον τὸν μέγαν ἐν ἀθλοφόροις, τὸν φωστῆρα τὸν θεῖον, Ἀρμενίας πιστοὶ ποιμένα τε καὶ πρόμαχον, ἐν ὑμνῳδίαις εὐφημοῦμεν, καὶ ᾄσμασιν ἐνθέοις αὐτοῦ τὴν μνήμην· τὴν γὰρ ἀχλὺν τῶν ματαίων εἰδώλων ἠφάνισε, σὺν αὐτοῖς καὶ τῶν δαιμόνων τὴν ἐνέργειαν ἐνέκρωσε· διὸ τοὺς πόνους ὑπήνεγκε, σταθερᾷ διανοίᾳ καὶ χάριτι, καὶ πρεσβεύει Χριστῷ τοῦ σωθῆναι ἡμάς.
Οι άρχοντες έβγαλαν τον άγιο Γρηγόριο από το λάκκο - σημειωτέον ότι ο Άγιος δεν είχε πάθει ούτε την παραμικρή βλάβη, όντας επί δεκαπέντε έτη ανάμεσα στα σαρκοβόρα θηρία και στα δηλητηριώδη ερπετά - και τον προσκύνησαν. Ο δε άγιος θεράπευσε τον Τιριδάτη και ακολούθως εβάπτισε και αυτόν και τους άρχοντες και πλήθος λαού.
Ο άγιος Γρηγόριος, διακρινόμενος για τις αρετές του και τη θερμουργό πίστη του στο Χριστό, χειροτονήθηκε επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας και, αφού διέδωσε το φως της διδασκαλίας του Χριστού στους Αρμενίους και ίδρυσε την Εκκλησία της χώρας εκείνης, καθώς επίσης και άλλων χωρών, εξεδήμησε εν ειρήνη προς Κύριον στις 30 Σεπτεμβρίου του έτους 325 μ.Χ.
Ο άγιος Γρηγόριος επονομάζεται από τους Αρμένιους Αουσάβοριτς, ήτοι Φωτιστής, διότι τους οδήγησε στην πίστη του Χριστού και βάπτισε πολλές χιλιάδες απ’ αυτούς. Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, ο θείος Γρηγόριος βάπτισε στον Ευφράτη ποταμό τον Τιριδάτη και πολλούς Αρμενίους, Ασσυρίους και Πέρσες, συνολικά υπέρ τα τέσσερα εκατομμύρια. Όταν δε ο Άγιος επρόκειτο να αναχωρήσει στην έρημο, χάριν ησυχίας, χειροτόνησε τρεις επισκόπους σε αντικατάστασή του, ήτοι τον Ολβιανό, τον Ευθάλιο και τον Βάσσο. Στις άλλες χώρες και έθνη κατέστησε αυτός ο ίδιος τετρακοσίους και πλέον επισκόπους.
Ο άγιος Γρηγόριος, ο επίσκοπος και φωτιστής της Αρμενίας, έχτισε τρεις ιερούς Ναούς προς τιμήν της αγίας μάρτυρος Γαϊανής και των άλλων παρθένων. Και βέβαια από τότε και εξής χτίστηκαν και πολλοί άλλοι τέτοιοι Ναοί σε διάφορα μέρη της Αρμενίας.
Η Κάρα και η αριστερά χειρα τουΑγίου βρίσκονται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στό Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν Αρμενίας.Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναγίας Σπηλιανής Νυσίρου.
Το μοναστήρι του Khor Virap βρίσκεται στα σύνορα Τουρκίας-Αρμενίας. Στην αρχαία πρωτεύουσα της Αρμενίας Αρτασάτ χτίστηκε τον 4ο αιώνα μία από τις πιο παλιές εκκλησίες της Αρμενίας. Όπως είδαμε στον βίο του Αγίου σε αυτόν τον τόπο φυλακίστηκε. Από το μοναστήρι έχει κανείς μία υπέροχη θέα του Όρους Αραράτ, όπου βρέθηκε - συμφωνα με αρχαιολογικές μαρτυρίες - η κιβωτός του Νωε.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τὴ γεωργία, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθεῖς μαρτυρίου τοὶς στίγμασιν, ἱεραρχία Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Γρηγόριε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὸν εὐκλεῆ καὶ Ἱεράρχην ἅπαντες, ὡς ἀθλητὴν τῆς ἀληθείας σήμερον, οἱ πιστοὶ θείοις ἐν ἄσμασι, καὶ ὑμνῳδίαις εὐφημήσωμεν, τὸν γρήγορον Γρηγόριον ποιμένα καὶ διδάσκαλον, τὸν ἔκλαμπρον φωστῆρα καὶ ὑπέρμαχον· Χριστῷ γὰρ πρεσβεύει τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς.
Κάθισμα
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Βλέμμα γρήγορον τῆς διανοίας, Μάρτυς ἔνδοξε προκεκτημένος, ὁμωνύμως καὶ καταλλήλως διέπρεψας, ὑπὲρ Χριστοῦ τῇ ἀθλήσει στρεβλούμενος, ἐν προσευχαῖς ἀνενδότως ἠγρύπνησες ὅθεν εἴληφας, ἱεραρχικῶς δι' αἵματος, βραβεῖον κατ' ἄμφω παμμάκαρ Γρηγόριε.
Ὁ Οἶκος
Τοῦτον τὸν μέγαν ἐν ἀθλοφόροις, τὸν φωστῆρα τὸν θεῖον, Ἀρμενίας πιστοὶ ποιμένα τε καὶ πρόμαχον, ἐν ὑμνῳδίαις εὐφημοῦμεν, καὶ ᾄσμασιν ἐνθέοις αὐτοῦ τὴν μνήμην· τὴν γὰρ ἀχλὺν τῶν ματαίων εἰδώλων ἠφάνισε, σὺν αὐτοῖς καὶ τῶν δαιμόνων τὴν ἐνέργειαν ἐνέκρωσε· διὸ τοὺς πόνους ὑπήνεγκε, σταθερᾷ διανοίᾳ καὶ χάριτι, καὶ πρεσβεύει Χριστῷ τοῦ σωθῆναι ἡμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου