Άγιος Νεομάρτυς Ευγένιος Μπότκιν, προσωπικός γιατρός του Αγίου Τσάρου Νικολάου.

Άγιος Νεομάρτυς Ευγένιος Μπότκιν, προσωπικός γιατρός του Αγίου Τσάρου Νικολάου.

Ο Γιουτζίν (Ευγένιος) Μπότκιν, ήταν γιος του διάσημου γιατρού Σεργκέι Πέτροβιτς Μπότκιν (1832-1889), ο οποίος ήταν γιατρός της Αυλής υπό τους Αυτοκράτορες Αλέξανδρος ΙΙ και Αλέξανδρο ΙΙΙ.

Ο Άγιος Ευγένιος γεννήθηκε στις 27 Μαΐου το 1865 στο Τσάρσκογιε Σελό και υπηρέτησε ως γιατρός της Αυλής για τον Αυτοκράτορα Νικόλαο ΙΙ και την Αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα. Αντιμετώπισε επίσης τις επιπλοκές της αιμορροφιλίας που βασάνιζε τον Τσάρεβιτς Αλέξιο.

Οι εκτελεστέντες: Τσάρος Νικόλαος, Τσαρίνα Αλεξάνδρα, Τσάρεβιτς Αλεξέι, Δούκισσες Όλγα, Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία, ο οικογενειακός τους γιατρός Ευγένιος Μπότκιν, ο βαλές τους Αλεξέι Τράππ, ο μάγειράς τους Ιβάν Χαριτόνοφ και η θαλαμηπόλος της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα.

Ο Ευγένιος δεν αποχωρίστηκε τον Τσάρο ούτε μια μέρα στην εξορία, ενώ πάντα εξυπηρετούσε τους κατοίκους των περιοχών δωρεάν.

Ο Μπότκιν συνόδευσε τον αυτοκράτορα και την οικογένειά του στην εξορία στο Τομπόλσκ και αργότερα στο Γεκατερίνμπουργκ.

Οι πιστοί ακόλουθοι που εκτελέστηκαν μαζί με την τσαρική οικογένεια: Γιατρός Ευγένιος Μπότκιν, ο μάγειράς Ιβάν Χαριτόνοφ, η υπηρέτρια της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα και ο συνταγματάρχης/υπηρεσία βαλέ, Αλεξέι Τράππ.

Ο πιστός γιατρός, σε ηλικία 53 ετών, έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των Μπολσεβίκων, μαζί με την Τσαρική Οικογένεια και άλλα τρία άτομα(τον βαλέ τους, Αλεξέι Τράππ, τον μάγειρα Ιβάν Χαριτόνοφ, και την θαλαμηπόλο της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα)που είχαν μείνει κοντά στον Τσάρο, τις πρώτες πρωινές ώρες της 17 ης Ιουλίου 1918 στο Γεκατερίνμπουργκ.

Το 1981, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Διασποράς (ROCOR) προχώρησε στην αγιοκατάταξη της οικογένειας του τελευταίου Ρώσου αυτοκράτορα Νικόλαου Β', της σύζυγό του, των πέντε παιδιών του και του προσωπικού-συμπεριλαμβανομένου του Μπότκιν-ως νεομάρτυρες.

Ας δούμε όμως τις τελευταίες στιγμές της Τσαρικής Οικογένειας: Οι στρατιώτες τους οδήγησαν σε ένα μικρό δωμάτιο στο ημιυπόγειο της οικίας Ιπάτιεφ με πρόσχημα να περιμένουν ώστε να ποζάρουν για μία οικογενειακή φωτογραφία προκειμένου να βεβαιωθεί ο λαός ότι είναι ζωντανοί και ύστερα θα αναχωρούσαν για τη νέα ασφαλή τοποθεσία. Μπαίνοντας στο άδειο δωμάτιο εκδηλώνεται έντονη αμηχανία μιας και δεν υπάρχει ούτε ένα κάθισμα.

Ύστερα από παράκληση του Τσάρου, ο Γιουρόφσκι διατάζει τον Μιχαήλ Μεντβέντιεφ να φέρει δυο καθίσματα. Ο Μενβιέντεφ επιστρέφει με τα καθίσματα στα οποία κάθονται ο Νικόλαος με τον Αλεξέι στην αγκαλιά του και δίπλα η Αλεξάνδρα. Μη έχοντας άλλη επιλογή από το να υπακούσουν, πήραν τις θέσεις που τους υπέδειξαν.

Ο Τσάρος Νικόλαος με τον Αλεξέι αγκαλιά και η Αλεξάνδρα ήταν καθιστοί και πίσω τους στέκονταν οι τέσσερις κόρες τους, Όλγα, Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία. Οι κοπέλες είχαν ράψει στους κορσέδες τους τα κοσμήματα της βασιλικής οικογένειας για να τα κρύψουν από τους επαναστάτες. Το βάρος τους φάνηκε να πολλαπλασιάζεται μέσα στην κούραση και την αναταραχή της νύχτας, αλλά υπέμειναν υπομονετικά…Λίγα ακόμα λεπτά…και όλα θα τελείωναν…στις 2:33 π.μ...

Η Τσαρική Οικογένεια και η συνοδεία τους παρέμειναν για σχεδόν 20 λεπτά μόνοι στο δωμάτιο. Οι εκτελεστές σε αυτό το διάστημα οργάνωσαν τις τελευταίες λεπτομέρειες με ακρίβεια και δόθηκαν τα φονικά όπλα στους στρατιώτες. Ύστερα ο Γιουρόβσκι, επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος, μπήκε στο δωμάτιο μαζί με τους στρατιώτες και ανακοίνωσε στον Τσάρο, χωρίς κανέναν δισταγμό, ότι καταδικάστηκε σε θάνατο: «Νικόλαε Αλεξάντροβιτς Ρομανώφ, εφόσον οι συγγενείς σου συνεχίζουν την επίθεσή τους στη Σοβιετική Ρωσία, το Ανώτατο Σοβιέτ αποφάσισε να εκτελέσει εσένα και την οικογένειά σου», έγραφε η ανακοίνωση που διάβασε ο αρχιεκτελεστής. Ο Νικόλαος, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν στραμμένος προς τα παιδιά του, γύρισε έκπληκτος προς τους εκτελεστές και ρώτησε: «Τι; Τι;» Ο Γιουρόφσκι επανέλαβε την ανακοίνωση, σήκωσε το πιστόλι και πυροβόλησε τον Τσάρο, πρώτα στο στήθος και μετά στο κεφάλι εξ επαφής. Επικράτησε πανικός.

Η Αυτοκράτειρα και η μεγαλύτερη κόρη της Όλγα προσπάθησαν να κάνουν το σταυρό τους, μα σκοτώθηκαν από την πρώτη ομοβροντία του αποσπάσματος, και οι δύο από σφαίρα στο κεφάλι.

Ο Νικόλαος, η Αλεξάνδρα και η Όλγα σκοτώθηκαν ακαριαία από το πρώτο κύμα, ωστόσο δεν είχαν όλοι αυτήν την τύχη. Ήταν τα παιδιά που υπέφεραν περισσότερο! Ο 13χρονος Αλεξέι είχε τραυματιστεί, αλλά ζούσε ακόμη. Ήταν πεσμένος στο πάτωμα δίπλα από τους νεκρούς γονείς του και ανήμπορος να μετακινηθεί όταν οι εκτελεστές τον πλησίασαν και τον πυροβόλησαν άλλες δύο φορές, μέχρι που σιγουρεύτηκαν ότι ήταν νεκρός.

Οι αδερφές του, προστατευμένες από τα κοσμήματα που είχαν ράψει στους κορσέδες τους, ήταν οι τελευταίες που ξεψύχησαν. Οι Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να τις σκοτώσουν με τις λόγχες, αλλά ούτε αυτές μπορούσαν να διαπεράσουν τα διαμάντια. Τελικά τις πυροβόλησαν στο κεφάλι. Η Τατιάνα πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει. Η Αναστασία και η Μαρία σύρθηκαν προς τον τοίχο καλύπτοντας τα κεφάλια τους με τρόμο μέχρι που τις πυροβόλησαν ξανά, θυμάται ο Γιουρόφσκι. Ωστόσο ένας άλλος μάρτυρας, ο Πιοτρ Ερμάκωφ, είπε στη σύζυγό του πως την Αναστασία αποτελείωσαν με ξιφολόγχες.

Οι υπόλοιποι της αυτοκρατορικής ακολουθίας πυροβολήθηκαν αμέσως με εξαίρεση την Άννα Ντεμίντοβα. Η Ντεμίντοβα επέζησε της πρώτης ομοβροντίας μα θανατώθηκε γρήγορα στον πίσω τοίχο του υπογείου, μαχαιρωμένη ενώ προσπαθούσε να υπερασπίσει τον εαυτό της με ένα μικρό μαξιλάρι που είχε φέρει μαζί της και που ήταν γεμάτο με πολύτιμες πέτρες. Το αγαπημένο σκυλάκι της Αναστασίας, ο Τζάμμυ, δεν χτυπήθηκε από καμία σφαίρα, βρέθηκε όμως πρόθυμος στρατιώτης να το χτυπήσει στο κρανίο με το κοντάκι μέχρι θανάτου. Η διαταγή άλλωστε είναι σαφής «Κανείς δεν έπρεπε να επιβιώσει»...

Εγκαινιάστηκε ο πρώτος ναός στη Ρωσία που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ευγένιο Μπότκιν, ιατρό της Τσαρικής Οικογένειας των Ρωμανώφ.

Τα εγκαίνια τέλεσε ο Επίσκοπος Ορέχοβο και Ζούεβο κ. Παντελεήμονας, παρουσία του ιατρικού προσωπικού και ασθενών του Νοσοκομείου της Μόσχας.

Να αναφερθεί ότι η Εκκλησία βρίσκεται εντός του Νοσοκομείου της Μόσχας, προς τιμήν του Αγίου που υπήρξε Ιατρός.

Ο Επίσκοπος Ζούεβο μιλώντας για τον Άγιο Ευγένιο, ανέφερε πως «ο Άγιος σε όλη του την ζωή, αφοσιώθηκε στο καθήκον του ιατρού, ενώ ήταν γεμάτος από αγάπη για τον άνθρωπο.»

«Ο ναός του Αγίου ήταν απαραίτητος για το Νοσοκομείο, αφού κάθε χρόνο θεραπεύονται 50.000 ασθενείς. Όλοι έχουν ανάγκη να προσευχηθούν, τόσο οι ασθενείς όσο και οι συνοδοί τους» ανέφερε η Διευθύντρια του Νοσοκομείο κ. Ιρίνα Ναζάροβα.

Ο Ναός δημιουργήθηκε στον δεύτερο όροφο με πρωτοβουλία του Νοσοκομείου, και επικεφαλής τον Αλέξανδρο Τσουτσάλιν του Ινστιτούτου Έρευνας Πνευμονολογίας.