Την Α' Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (Κυριακή της Ορθοδοξίας) ο Ελληνικός λαός, που επιθυμεί να έχει σχέση με την ιστορική του παράδοση και τον πολιτισμό του, εορτάζει την αναστήλωση των Ιερών Εικόνων, η οποία σήμανε τη λήξη της εικονομαχίας.
Πρωταγωνιστικό πρόσωπο στη λήξη της εκατονταετούς φοβερής διαμάχης στο Βυζάντιο (726 - 842) υπήρξε η Αγία Θεοδώρα η Αυγούστα, η οποία συγκάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, που επικύρωσε τις αποφάσεις της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, τερματίζοντας με τον τρόπο αυτό μία θεολογική, άρα και κοινωνική διαμάχη («Ου γαρ ζωγράφων εφεύρεσις η των εικόνων ποίησις, αλλά της Καθολικής Εκκλησίας έγκριτος θεσμοθεσία και παράδοσις» διακηρύττουν οι πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου). Μόλις πέθανε ο σύζυγός της Θεόφιλος ανέλαβε τον θρόνο της Ρωμανίας,ως επίτροπος του ανήλικου υιού τους Μιχαήλ. Πρώτες ενέργειές της υπήρξαν η αποκατάσταση της ειρήνης στην Εκκλησία,η αναστήλωση των Ιερών Εικόνων στους ναούς, η αντικατάσταση του εικονομάχου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη από τον εικονόφιλο Μεθόδιο, καθώς και η απελευθέρωση από τις φυλακές, αλλά και η ανάκληση από τις εξορίες, όλων των Ορθοδόξων Ομολογητών.
Συγκεκριμένα την Α' Κυριακή των Νηστειών του 842, συγκεντρώθηκαν στον περίλαμπρο ναό της Αγίας Σοφίας όσοι πατέρες, μοναχοί, κληρικοί είχαν γλυτώσει από τους διωγμούς των εικονομάχων, με επικεφαλής την Αυτοκράτειρα, με τη συμμετοχή του ευσεβούς λαού και έκαμαν την επίσημη ανακοίνωση της λήξης της εικονομαχίας με την αναστήλωση και την πρώτη περιφορά των Ιερών Εικόνων. Σε ανάμνηση του ιστορικού αυτού γεγονότος, περιφέρονται την Κυριακή της Ορθοδοξίας σε όλους τους Ορθόδοξους ναούε του κόσμου οι Ιερές Εικόνες. Η Αγία Αυτοκράτειρα ολοκλήρωσε τον ιστορικό της βίο ως μοναχή (11 Φεβρουαρίου 867). Μετά από λίγα χρόνια πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου, το οποίο βρέθηκε άφθαρτο και από τότε δεν παύει να θαυματουργεί σε όσους έχουν βαθειά πίστη. Το 1456 μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα, όπου φυλάσσεται ακέραιο στον Μητροπολιτικό της ναό, ενώ από το 1984 με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτη Κερκύρας κ.κ. Τιμοθέου, καθιερώθηκε η λιτάνευσή του.
Η περίοδος της εικονομαχίας υπήρξε μία από τις σκληρότερες και αγριότερες της μεσαιωνικής περιόδου. Όσα, όμως, δεν κατάφεραν οι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί άνδρες της συγκεκριμένης εποχής, τα κατόρθωσε μιά σοφή γυναίκα, που δεν σκέφθηκε μικροπολιτικά, αλλά Αγιοπνευματικά. Επέλεξε, να πολιτευθεί κόντρα στο ρεύμα των αρεστών, που συγκροτούσαν το διεφθαρμένο και αλλοτριωμένο πολιτικό σύστημα, συστρατευμένη με τους αρίστους, δηλαδή τους πνευματικούς ηγέτες του λαού της. Σε μία εποχή, μάλιστα όπου η θέση της γυναίκας τελούσε υπό αμφισβήτηση, αναδεικνυόταν στη Ρωμανία μία ηγέτης που έσωζε από βέβαιη διάλυση μία ολόκληρη Αυτοκρατορία. Μία γυναίκα ηγέτης, αντιπρότυπο των πολλών σύγχρονων παγκόσμιων ψευτοηγετών θηλυκού γένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου