Όσιος Αλέξιος Σουσάνια, ο Γεωργιανός. Ημέρα Μνήμης: 18 Ιανουαρίου.

Όσιος Αλέξιος Σουσάνια, ο Γεωργιανός. Ημέρα Μνήμης: 18 Ιανουαρίου.

Ο Άγιος Αλέξιος Σουσάνια γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1852 στην πόλη Noqalaqevi, της Γεωργίας. Ο πατέρας του πέθανε το 1868, όταν ο Αλέξιος ήταν 16 ετών και τον ευλόγησε όπως να προσέχει την οικογένεια.

Την ίδια χρονιά ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα και έπειτα στην Κωνσταντινούπολη όπου επισκέφτηκε τον θείο του Ισλάμ Σουσάνια ο οποίος ήταν ένας γνωστός πανέξυπνος και ευλαβής έμπορος. Μέσα του γεννήθηκε η επιθυμία να γίνει και αυτός έμπορος, όμως σύντομα κατάλαβε πως άλλο ήταν το θέλημα του Θεού.

Μία ημέρα δανείστηκε από το θείο του μία μικρή εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.Τοποθετώντας την στο δωμάτιό του άρχισε μέσα του μια μάχη. Από τη μια μεριά η αγάπη του για τη μητέρα του, τα αδέλφια του και τους φίλους του και από την άλλη μία δυνατή κλήση προς την πνευματική ζωή. Μετά από πολλές ώρες σκέψεως αναρωτήθηκε: «Πώς θα εκπληρώσω την επιθυμία του πατέρα μου. Μου εμπιστεύθηκε την οικογένεια. Πώς θα το συμβιβάσω αυτό με την κλίση του Κυρίου»;

Τότε άκουσε μέσα του μία φωνή που έλεγε: «Εαν θα πεθάνεις τώρα ποιός θα εκπληρώσει την επιθυμία του πατέρα σου»; Ο Αλέξιος κατάλαβε ότι ο Θεός θα τους προστατέψει. Τότε άκουσε μία εσωτερική φωνή να του λέει: «Τότε να πεθάνεις για τον κόσμο και εμπιστεύσου τα πάντα στο Θεό».

Τα αδέλφια του δέχθηκαν με λύπη την αποφασή του, η μητέρα του όμως ευχαρίστησε τον Κύριο και του έδωσε την ευλογία της.

Ο Αλεξιος άρχισε μία σκληρή ασκητική ζωή. Πηγαίνοντας από χωριό σε χωριό περιποιούνταν και βοηθούσε όσους έπασχαν από φυματίωση, χολέρα και άλλες βαριές ασθένειες, ενώ έθαβε τα σώματα των άστεγων. Όλοι άρχισαν να πιστεύουν πως είναι ένας δια Χριστόν σαλός. Δίδασκε τον λόγο του Θεού παντού. Με τα κυρηγματά του κατάφερε να πείσει την μητέρα του Έλενα, την μικρή του αδελφή Σαλομέα και τον αδελφό του Βησαρίωνα, να γίνουν μοναχοί. Ο Βησαρίωνας μάλιστα έμεινε στα Ιεροσόλυμα για πολλά χρόνια. Εκάρη μοναχός και έλαβε το Μεγάλο Αγγελικό Σχήμα στην μονή Μαρτβίλι. Για κάποιο χρονικό διάστημα πήγε στο Άγιον Όρος και στην Λαύρα των Σπηλαίων. Έπειτα επέστρεψe στην Γεωργία.

Το 1886 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος στην μονή Κόμπι και το 1888 χειροτονήθηκε ιερομόναχος από τον επίσκοπο Γκριγκόλ.

Φρόντιζε εν συνεχεία τους φτωχούς και τους αρρώστους. Στο κελί του είχε ένα Σταυρό στο μέγεθος του Τιμίου Σταυρού για να θυμάται πως ο Σίμωνας ο Κυρηναίος κουβάλησε τον Σταυρό του Κυρίου.

Τα τελευτάια χρόνια της ζωής του τα πέρασε κοντά στα ξαδέλφια του τους ιερομονάxους Ακεψιμά και Παχώμιο.

Εκοιμήθη στις 18 Ιανουαρίου 1923. Τα ξαδέλφια του έμειναν κλεισμένοι μέσα στο ταπεινό κελάκι τους 40 ημέρες, φοβούμενοι μήπως τους το γκρεμίσουν οι κομμουνιστές. Έπειτα κήδεψαν τον Αλέξιο στο Τεκλάτι και οι ίδιοι έφυγαν για την μονή των Αγίων Αρχαγγέλων. Με την ευλογία του μητροπολίτου Εφραίμ τα ξαδέλφια του Ακεψιμάς και Παχώμιος μετέφεραν το άφθαρτο σώμα του από το Τεκλάτι στο μοναστήρι των Αγίων Αρχαγγέλων, στις 8 Ιανουαρίου 1960.

Η αγιοκατάταξη του Αγίου πατρός Αλεξίου έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου 1995.

Πηγή: Προσκυνητής