Γεννήθηκε στο Ροσσάνο άγνωστο ποιά χρονιά, στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα.
Γνωστός για την αγιότητά του, διορίστηκε από τον βασιλιά της Σικελίας Ρογήρο Β', πρώτος Ηγούμενος (δηλαδή ανώτερος) και στη συνέχεια, το 1134, Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μονής Μεταμόρφωσης τους Σωτήρος της Μεσσήνης. Έφτασε στην πόλη της Μεσσήνης, ακολουθούμενος από δώδεκα μοναχούς μεταξύ του Αυγούστου 1130 και τον Μάιο 1131, όταν η κατασκευή του μοναστηριού δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί.
Ο βασιλιάς της Σικελίας Ρογήρος Β 'του χορήγησε πολυάριθμα προνόμια, και το μοναστήρι του δεν υπόκειται σε καμία εκκλησιαστική και κοσμική εξουσία, άμεσα εξαρτώμενη από τους νόμους της Νορμανδίας. Πολυάριθμα κοινόβια διάσπαρτα σε όλο το Βαλ Ντεμόνε (Val Demone) (σημ. Ντεμεννά) ήταν συνδεδεμένα με το μοναστήρι του.
Αφού εξακρίβωσε την ηθική και πνευματική αποσύνθεση στην οποία είχε πέσει ο μοναχισμός της Σικελίας και της νότιας Καλαβρίας, αποφάσισε να προχωρήσει στην έκδοση ενός Τυπικού, για να υπενθυμίσει στους μοναχούς τους κανόνες της μοναστικής ζωής που είχαν δεχθεί φορώντας τη μοναχικό σχήμα.
Ο Άγιος Λουκάς πέθανε στη Μεσσήνη στις 27 Φεβρουαρίου 1149. Τα ιερά του λείψανα τοποθετήθηκαν σε μια λάρνακα η οποία αργότερα μεταφέρθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Μελίτης (Μάλτας).
Τον διαδέχτηκε στην ηγουμενία ο Λουκάς Β' ως Αρχιμανδρίτης.
Η μεταρρύθμιση του Αγίου Λουκά ευνοούσε την ανανέωση της μοναστικής πνευματικότητας στη νότιο Ιταλία, αντιπροσωπεύοντας την προσπάθεια να επιβιώσει το ελληνικό ορθόδοξο στοιχείο σε μια περιοχή όπου το λατινικό στοιχείο και ο παπισμός εξαπλωνόταν ραγδαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου